KYK Blog

Her malzemenin bir ısıl iletkenlik katsayısı (λ) vardır . Düşük ısıl iletkenlik katsayısına (λ) sahip malzemeler yüksek ısıl geçirgenlik direncine (R) sahip olduğu için yüksek ısı yalıtım performansı sağlarlar.

Isıl geçirgenlik direncini hesaplamak için kullanılan formül R=d/λ olarak ifade edilir.

Formüldende görüleceği üzere bir malzemenin ısıl geçirgenlik direnci (R) o malzemenin ısı iletkenlik katsayısı (λ) ile ters, malzeme kalınlığı (d) ile doğru orantılıdır. Isı iletkenlik katsayısı ne kadar düşükse yada ısı yalıtım malzemesinin kalınlığı ne kadar yüksek ise sistemler o derece yüksek ısı yalıtım direncine sahip olmaktadır.

Dolayısıyla dış cephe ısı yalıtım sistemlerinin yalıtım performansını, kullanılan ısı yalıtım levhalarının sahip olduğu ısı iletkenlik katsayısı ve levha kalınlığı belirlemektedir. Ülkemizin içerisinde yer aldığı iklimsel koşullar göz önüne alındığında TS825 Binalarda Isı Yalıtım Kurallarına göre kullanılması gereken yalıtım kalınlıklarına ulaşılmadığı, halihazırda kullanılan yalıtım kalınlıklarının yeterli olmadığı gözlemlenmektedir.

Yapının bulunduğu iklim koşulları, bulunduğu lokasyon, kullanılan yapı malzemeleri, pencere sayısı, kullanılan cam sistemleri vs. gibi detaylı kriterlere bakılarak yapılan TS 825 hesaplamasına göre çıkacak yalıtım değerlerine uygun bir ısı yalıtım imalatı yapılmaz ise hedeflenen enerji tasarrufuna ulaşmak mümkün olmayacaktır.

Isı yalıtım levhası tiplerine bakıldığında ısıl iletkenlik katsayıları (λ) açısından çok büyük farklılıklar olmadığı görülmektedir. Her bir ısı yalıtım malzemesinin sahip olduğu ısıl iletkenlik katsayısı sabit olduğuna göre yalıtım performansını artırmanın ve daha yüksek oranda enerji tasarrufu sağlamanın en pratik yolu yalıtım levhası kalınlıklarının artırılmasıdır. Aynı ısı yalıtım levhası ile yapılacak mantolama sistemleri değerlendirmesinde, levha kalınlıklarının (d) arttırıldığı oranda, ısı yalıtım performansında da aynı oranda kazanım elde edildiği görülür.